Chat - Sohbet

16 Şubat 2008 Cumartesi


Bir sonbahar mevsimiyle başlar bütün ayrılıklar....Aşıklar vedalaşır. Doğa ise

ölümden önceki son nefeslerini verir. Ardında yaşanan sıkıntılar ve

gözyaşları...Toprak bütün susuzluğundan sonra özlediği doyuma ulaşmış,

zaferini yaşarken en güzel kokularını yayar etrafa...Tabiat bir insan gibi bütün

sıkıntılarını içine atmış birden döküverir dindirmek için acılarını...Ve gökyüzünün bütün kasveti bu damlalarla akıp giderken güneş parıldatıverir rengarenk ışıklarını....

TEOMAN ÇOK TEŞKKÜRLER PAYLAŞIMIN İÇİN

5 yorum:

TeOmAn dedi ki...

Beğenip yayınladıgın için çok teşekkürler.Resimde tam yerinde olmuş.:)

senem.akpinar dedi ki...

neredesin sen teoman alıştırdın bizi yorumlarına:)) yorum arıyoruz iki gündür :)

TeOmAn dedi ki...

Dost vurulunca diğil unutulunca
kahrından ölürmüş biz dostlarımızı kır çiçekleri gibi uvucumuzda değil
kurşun yarası gibi yüreğimizde saklarız.:)buralardayım

senem.akpinar dedi ki...

teoman çok agır olmuş be ya:))

TeOmAn dedi ki...

Bir söz vardı çok süper okudugum
ama yazmayacagım en azında şindi:))